ΥΠΕΡΤΡΟΦΕΣ

Το φυτό της αρώνιας είναι ένας  φυλλοβόλος θάμνος που φτάνει μέχρι και 3 μέτρα  ύψος, ενώ παράγει έναν μικρό, μαύρο και στρογγυλό καρπό. Οι κλιματικές και εδαφικές συνθήκες της Ελλάδας θεωρούνται ιδανικές για την καλλιέργειά της, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως βιολογική, καθώς δεν απαιτούνται λιπάνσεις ή ψεκασμοί, αφού μέχρι σήμερα δεν έχει αναφερθεί ασθένεια που να προσβάλει το συγκεκριμένο φυτό.

Τα φύλλα της αρώνιας είναι απλά, ενώ το φθινόπωρο γίνονται πολύ κόκκινα. Τα άνθη της είναι μικρά με 5 πέταλα και 5 σέπαλα.

Οφέλη: Ως  κατ’  εξοχήν αναζωογονητικό φρούτο, αυξάνει τη ζωτικότητα του σώματος, υπερνικά  τις νευρικές διαταραχές και την κόπωση, διεγείρει την αναγέννηση των ιστών και των μυών (αντι-γήρανση), τον σχηματισμό του αίματος και τον μεταβολισμό, ενώ μειώνει τα επίπεδα των ορμονών που προκαλούν το στρες. Αρκετά από τα συστατικά που περιέχει είναι αντικαρκινικά και δρουν ενάντια στην ανάπτυξη των όγκων της ουροδόχου κύστης, του στήθους, του παχέος εντέρου, των πνευμόνων, των ωοθηκών και του δέρματος.

Το φρούτο διακρίνεται, ακόμη, και για τις αντιβακτηριακές, αντιιικές και αντιδιαβητικές ιδιότητές του, που μπορούν να καταπολεμήσουν τον σχηματισμό της αρτηριακής πλάκας και της λιποπρωτεΐνης χαμηλής πυκνότητας (LDL- κακή χοληστερίνη), ενώ  προστατεύουν  το ήπαρ από τις τοξίνες και τις προσβολές.

Το όνομά του οφείλεται στους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που παρατήρησαν ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογά τους, όταν έτρωγαν τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού, ανάρρωναν συντομότερα.

Ο καρπός του ιπποφαούς  θυμίζει αυτόν των μούρων, έχει  ζωηρό πορτοκαλί χρώμα και τον παράγουν μόνο τα θηλυκά φυτά.  Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε λιπαρά οξέα, διαθέτει μια χαρακτηριστική ξινή γεύση. Το φυτό  ανήκει στο γένος με το λατινικό όνομα Hippophae. Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο είδος από τα επτά του γένους είναι το Hippophaerhamnoides, το οποίο είναι φυλλοβόλος θάμνος.

Οφέλη:  Το ιπποφαές περιέχει έναν μοναδικό συνδυασμό αντιοξειδωτικών συστατικών που δρουν προληπτικά κατά της γήρανσης, των καρδιαγγειακών νοσημάτων και του καρκίνου. Η κατανάλωσή του, καταπολεμά τις φλεγμονές, ηρεμεί από τα γαστρεντερικά προβλήματα, αναπλάθει το δέρμα, ελαττώνει την αρτηριακή πίεση, βελτιώνει την όραση, κι ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Αποτελεί πηγή β-σιτοστερόλης και φλαβονοειδών, όπως είναι η κουερσετίνη,

Η πλούσια σύνθεσή του σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, καθιστά το ιπποφαές έναν ξεχωριστό καρπό, καθώς αποτελεί μιαν αξιόλογη πηγή ωμέγα 3,6 και 7 λιπαρών οξέων (λινολεϊκό οξύ, άλφα-λινολεϊκό οξύ, παλμιτολεϊκό οξύ, παλμιτικό οξύ).

Ευδοκιμεί σε υψόμετρα μεγαλύτερα των 3.000 μέτρων κι αποτελεί μια από τις δημοφιλέστερες υγιεινές τροφές στον κόσμο.

Οι ψημένοι σπόροι της είναι μαλακοί και λίγο τραγανοί, με γεύση που θυμίζει αυτή των ξηρών καρπών.

Μπορεί να καταναλωθεί στο πρωινό σας γεύμα ως δημητριακό, στο μεσημεριανό μέσα στη σαλάτα σας ή και στο δείπνο σας σαν συνοδευτικό.

Η βασική  διαφορά της από λευκή κινόα είναι ότι μετά την επεξεργασία της (βράσιμο) διατηρεί ακέραιο το σχήμα της, κάτι που την καθιστά ιδανικό συνοδευτικό για κρύα πιάτα και σαλάτες.

 Οφέλη:   Η κόκκινη κινόα  είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, και παρόλο που, από πρωτεϊνική άποψη, πλησιάζει τη διατροφική αξία του κόκκινου κρέατος, έχει χαμηλότερα επίπεδα λιπαρών. Πρόκειται για μια καταπληκτική επιλογή ολικής άλεσης που δεν περιέχει γλουτένη.

Περιέχει μεγάλες ποσότητες φλαβονοειδών, συμπεριλαμβανομένων της κερκετίνης και της καμφερόλης, που έχουν αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές κι αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Η συχνή και μικρή κατανάλωσή της (48 γρ. ημερησίως) μπορεί να ελαττώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Οι ιδιότητές της την καθιστούν ιδανική  για την απώλεια βάρους, καθώς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και φυτικές ίνες και σχετικά χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.

Ευδοκιμεί σε υψόμετρα μεγαλύτερα των 3.000 μέτρων κι αποτελεί μια από τις δημοφιλέστερες υγιεινές τροφές στον κόσμο.

Οι ψημένοι σπόροι της  είναι μαλακοί και λίγο τραγανοί, με γεύση που θυμίζει αυτή των ξηρών καρπών.

Μπορεί να καταναλωθεί στο πρωινό σας γεύμα ως δημητριακό, στο μεσημεριανό μέσα στη σαλάτα σας ή και στο δείπνο σας σαν συνοδευτικό.

Η βασική  διαφορά της από την μαύρη και την κόκκινη κινόα εντοπίζεται, κυρίως, στο  χρώμα κι ελάχιστα στη γεύση.

Συνιστάται, κυρίως, σαν συνοδευτικό στα διάφορα πιάτα, εξαιτίας της ντελικάτης γεύσης της.

Οφέλη:  Η  λευκή κινόα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, και παρόλο που, από πρωτεϊνική άποψη, πλησιάζει τη διατροφική αξία του κόκκινου κρέατος, έχει χαμηλότερα επίπεδα λιπαρών. Πρόκειται για μια καταπληκτική επιλογή ολικής άλεσης που δεν περιέχει γλουτένη.

Περιέχει μεγάλες ποσότητες φλαβονοειδών, συμπεριλαμβανομένων της κερκετίνης και της καμφερόλης, που έχουν αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές κι αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Η συχνή και μικρή κατανάλωσή της (48 γρ. ημερησίως) μπορεί να ελαττώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Οι ιδιότητές της την καθιστούν ιδανική  για την απώλεια βάρους, καθώς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και φυτικές ίνες και σχετικά χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.

Ευδοκιμεί σε υψόμετρα μεγαλύτερα των 3.000 μέτρων. Πρόκειται για ένα μονοετές και ποώδες φυτό της οικογένειας των αμαρανθοειδών, που καλλιεργείται, κυρίως, για τους βρώσιμους καρπούς/σπόρους του.

Οι ψημένοι σπόροι της κινόα είναι μαλακοί και λίγο τραγανοί, με γεύση που θυμίζει αυτή των ξηρών καρπών.

Μπορεί να καταναλωθεί στο πρωινό σας γεύμα ως δημητριακό, στο μεσημεριανό μέσα στη σαλάτα σας ή και στο δείπνο σας σαν συνοδευτικό.

Οφέλη: Η κινόα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, και παρόλο που, από πρωτεϊνική άποψη, πλησιάζει τη διατροφική αξία του κόκκινου κρέατος, έχει χαμηλότερα επίπεδα λιπαρών.

Πρόκειται για μια καταπληκτική επιλογή ολικής άλεσης που δεν περιέχει γλουτένη.

Η κινόα περιέχει μεγάλες ποσότητες φλαβονοειδών, συμπεριλαμβανομένων της κερκετίνης και της καμφερόλης, που έχουν αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές κι αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Η συχνή και μικρή κατανάλωσή της (48 γρ. ημερησίως) μπορεί να ελαττώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Οι ιδιότητές της την καθιστούν ιδανική για την απώλεια βάρους, καθώς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και φυτικές ίνες και σχετικά χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.

Χρήση: Ο κολοκυθόσπορος μπορεί να καταναλωθεί ως σνακ για την πολύτιμη διατροφική του αξία και τις ευεργετικές του ιδιότητες, αλλά και για να δώσει γεύση κυρίως σε διάφορα αρτοσκευάσματα και σούπες.

Ιδιότητες:

• Έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση χάρη στην περιεκτικότητά του σε βιταμίνη Ε και καροτενοειδή.
• Συμβάλλει στη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη και βοηθά στην διατήρηση της καλής λειτουργίας της κύστης και στην μείωση της συχνοουρίας.
• Είναι πλούσια πηγή λινολεϊκού (ω-6), ολεϊκού (ω-9), παλμιτικού και στεαρικού οξέος.
• Συμβάλλει στην μείωση των φλεγμονών του δέρματος και το προστατεύει από την γήρανση καταστρέφοντας τις ελεύθερες ρίζες χαρίζοντας παράλληλα ενυδάτωση.
• Αυξάνει την πυκνότητα του τριχωτού της κεφαλής και είναι ιδανικό για την ενδυνάμωση και ενυδάτωση των μαλλιών.
  

Οφέλη: Ο χυμός του κράνμπερι (cranberry) χρησιμοποιείται στην παρασκευή των τροφίμων ως μυρωδικό ή χρωστικό.  Περιέχει πολλά βιοενεργά συστατικά μεταξύ των οποίων και  τα αντιοξειδωτικά προανθοκυανιδίνες/ανθοκυανιδίνες, που προστατεύουν από τον καρκίνο, ενισχύουν την καρδιά και προλαμβάνουν τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, καθώς και  ευεργετικά οργανικά οξέα, όπως το ελλαγικό, το κιτρικό, το μαλικό, το κινικό και το βενζοϊκό.

Ακόμη, τα κράνμπερι αποτελούν καλή πηγή κηκιδικoύ οξέος, ενός συστατικού, που σύμφωνα με τα αποτελέσματα κλινικών δοκιμών,  φαίνεται ότι εμποδίζει την αλλοίωση του DNA κι αφοπλίζει τη δράση των καρκινικών κυττάρων.  Επίσης, περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες βιταμίνης C, Κ και Ε, μαγγανίου και φυτικών ινών.

Φημίζεται από  αρχαιοτάτων χρόνων έως και σήμερα για τη θεραπευτική του δράση στον ανθρώπινο οργανισμό, στον οποίο προσδίδει ευρωστία και ενέργεια. Δικαίως, άλλωστε, θεωρείται από πολλούς, επιστήμονες και μη, ως υπερτροφή.

Πρόκειται για ένα μονοετές  αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό, με φύλλα απλά κι άμισχα, άνθη πενταμερή, διπλοστήμονα και κυανά σε διακλαδισμένη ταξιανθία, που εμφανίζονται τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο καρπός του είναι κάψα με πολλά σπέρματα, τα οποία έχουν βλεννώδες επίχρισμα και το ύψος του φτάνει έως και το 1 μέτρο.

Οφέλη:  Μετά από έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι ο λιναρόσπορος, χάρη στις θρεπτικές ουσίες  που περιέχει, έχει αντικαρκινικές, αντιοξειδωτικές, ηπατοπροστατευτικές κι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Χαρακτηρίζεται ως δραστικό καθαρτικό που δεν ανακουφίζει μόνο το πεπτικό σύστημα, αλλά επιδρά ευεργετικά τόσο στην ψυχική υγεία όσο και σ’ ολόκληρο το νευρικό σύστημα του ανθρώπου.

Οι σπόροι του λιναριού είναι η πλουσιότερη φυσική πηγή  Ω-3 λιπαρών οξέων (56%), Ω-6 λιπαρών οξέων (16%) κι αντιοξειδωτικών ουσιών, ενώ περιέχουν κι ένα είδος φυτοοιστρογόνων, τις λιγνάνες. Ακόμη διαθέτουν περίπου 25% πρωτεϊνη, 10%   γλίσχρασμα και ίχνη κυανογόνων γλυκοζιτών. Δεν περιέχουν γλουτένη. Περιέχουν, επίσης,  α-λινολενικό οξύ (ALA)  που αφενός μεν συμβάλλει στη μείωση της λιπαρής ουσίας αφετέρου δε μειώνει τον κίνδυνο πρόκλησης καρδιακών παθήσεων.

Κατά την ελληνική μυθολογία, η γνώση που προερχόταν από τους θεούς του Ολύμπου έφτανε στους ανθρώπους μέσα σ’ έναν βολβό μάραθου που περιείχε ένα πυρωμένο κάρβουνο.

Είναι φυτό πολυετές  και φτάνει σε ύψος τα 180 εκατοστά. Τα φύλλα του είναι φτεροειδή με ψηλά στελέχη που καταλήγουν σε δέσμες μικρών κίτρινων λουλουδιών και μικροσκοπικούς ωοειδείς καρπούς.

Όλα τα μέρη του φυτού έχουν ιδιαίτερο και χαρακτηριστικό άρωμα που μοιάζει εξαιρετικά με αυτό του γλυκάνισου.

Οφέλη: Οι αρχαίοι Έλληνες  χρησιμοποιούσαν ευρέως τον μάραθο για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Κατά τον 3ο αιώνα π.Χ., ο Ιπποκράτης συνιστούσε το βότανο αυτό ως καταπραϋντικό των πόνων του στομάχου  και των βρεφικών κολικών.

Ο μάραθος είναι  βότανο χωνευτικό και διαλυτικό. Ευνοεί τις συσπάσεις και ενεργοποιεί τις εκκρίσεις των αδένων του πεπτικού συστήματος.  Είναι ένα εξαιρετικό ίαμα για το στομάχι και το έντερο. Ανακουφίζει από τον τυμπανισμό και τους κολικούς, ενώ ταυτόχρονα διεγείρει την πέψη κι ανοίγει την όρεξη. Έχει ηρεμιστική επίδραση στη βρογχίτιδα, τον βήχα,  το άσθμα και τη γρίπη. Οι διουρητικές του ιδιότητες βοηθούν στην απόρριψη των πετρών από τα νεφρά, στην  κυστίτιδα και στα αρθριτικά.

Χάρη στη βιταμίνη C που περιέχει, συμβάλλει στην καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και δρα κατά των ελεύθερων ριζών.

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αυτού του φυτού. Πιο συχνά αναφέρεται το μύρτιλο (bilberry) και το αμερικανικό μπλούμπερι (blueberry), με τη διαφορά τους να βρίσκεται στο ότι το πρώτο είναι άγριο και το δεύτερο καλλιεργήσιμο. Από πολλούς ειδικούς θεωρείται το θαυματουργό φυτό της νεότητας.
Τα μύρτιλα (Vaccinium myrtillus) είναι μικρές μπλε φρουτώδεις μπαλίτσες και αποτελούν, δικαίως, ένα από τα πολυτιμότερα φρούτα εξαιτίας των βιταμινών και των ιχνοστοιχείων που περιέχουν.
Οφέλη: Τα μύρτιλα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές βιταμίνες Α, C, Ε και Β-καροτίνη, σε σάκχαρα, σε κάλιο, μαγνήσιο, φωσφόρο, ανόργανα οξέα, μεταλλικά άλατα, πηκτίνη και φυτικές ίνες. Αντίθετα, είναι φτωχά σε νάτριο, λιπαρά και θερμίδες και γι’ αυτό εντάσσονται στις φυσικές τροφές μεγάλης ενέργειας που κρατούν το σώμα υγιές και νεανικό. Διαθέτει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες και τα φλαβονοειδή που περιέχει θα μπορούσαν να δράσουν προστατευτικά έναντι κάποιων μορφών καρκίνου.
Οι ανθοκυανοσίδες, που περιέχονται στα μύρτιλα, βοηθούν στη σταθεροποίηση και προστασία μιας πρωτεΐνης, του κολλαγόνου, το οποίο αποτελεί βασικό δομικό στοιχείο των φλεβών, των αρτηριών, των τριχοειδών αγγείων και του συνδετικού ιστού.

Οι σπόροι αυτοί χρησιμοποιούνται είτε ολόκληροι είτε αλεσμένοι, ως συστατικό πολλών τροφίμων, ενώ όταν συνθλίβονται μας δίνουν το έλαιο του παπαρουνόσπορου. Οι ανώτερης ποιότητας σπόροι της παπαρούνας, συλλέγονται όταν είναι ώριμοι κι αφού έχει στεγνώσει ο λοβός του σπόρου.
Οφέλη: Οι παπαρουνόσποροι περιέχουν πολλές φυτικές χημικές ενώσεις κι έχουν αντιοξειδωτική δράση.

Η μοναδική αρωματική γεύση τους οφείλεται στα πολλά λιπαρά και τα βασικά πτητικά έλαια που διαθέτουν και αποτελούν περίπου το 50% του καθαρού τους βάρους. Επιπλέον, οι διαιτητικές ίνες του παπαρουνόσπορου δεσμεύουν τα χολικά άλατα (ένα προϊόν της χοληστερόλης) και μειώνουν την επαναρρόφησή τους απ’ το παχύ έντερο.

Αποτελούν πλούσια πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β όπως είναι η θειαμίνη, το παντοθενικό οξύ, η πυριδοξίνη, η ριβοφλαβίνη, η νιασίνη και το φολικό οξύ. Περιέχουν, ακόμη, ικανοποιητικές ποσότητες ανόργανων στοιχείων, όπως σίδηρο, χαλκό, ασβέστιο, κάλιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και μαγνήσιο.

Πρόκειται για ένα ετήσιο, δικοτυλήδονο και ποώδες φυτό, το οποίο αναπτύσσεται όρθια και το ύψος του φθάνει από 0,8-1,8 μέτρα.
Ο καρπός του σουσαμιού είναι κάψα, έχει σχήμα ωοειδές ή επίμηκες και περιέχει έναν αριθμό σπόρων, χρώματος λευκού, ωχροκίτρινου, καστανού ή μαύρου, ανάλογα με την ποικιλία.

Οφέλη: Λόγω των πολλών αντιοξειδωτικών ουσιών που περιέχει, προστατεύει τον οργανισμό απ’ την κακή χοληστερίνη. Η ουσία σησαμίνη που περιέχει, δρα τόσο κατά της υπέρτασης όσο και κατά της δημιουργίας θρόμβων.

Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε αντιοξειδωτικές ουσίες, έχει αντικαρκινική δράση, κάτι που έχουν επιβεβαιώσει και πολλές έρευνες.

Το σουσάμι έχει σκούρο χρώμα, επειδή δεν υποβάλλεται σε προ-καθαρισμό. Εξαιτίας αυτού, στο κέλυφός του συγκεντρώνονται πολύ περισσότερα θρεπτικά συστατικά.
Η γεύση του είναι πικρή χωρίς να είναι δυσάρεστη, ενώ έχει και μιαν αψάδα που σε πολλούς θυμίζει φράουλα.

Οφέλη: Το μαύρο σουσάμι περιέχει 65% περισσότερο ασβέστιο από όσο το λευκό, ενώ είναι πολύ πλούσιο σε μέταλλα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες.
Οι σπόροι του διευκολύνουν την πέψη κι αντιμετωπίζουν ικανοποιητικά τα παράσιτα του εντέρου.

Ακόμη, ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα κι έχει αντιοξειδωτική δράση. Μειώνει τη χοληστερίνη, βελτιώνει τη λειτουργία της χοληδόχου κύστης και είναι μικροβιοκτόνο, αντιμυκητιακό και διουρητικό.

Παλιότερα οι σταφίδες αποτελούσαν βασικό στοιχείο της διατροφής των Κρητικών, οι οποίοι πίστευαν ότι περιείχαν μαγικές κι ιδιαίτερα ευεργετικές ιδιότητες.

Η σουλτανίνα, είναι ποικιλία αμπελιού που καλλιεργείται για την παραγωγή εκλεκτής ποιότητας επιτραπέζιων σταφυλιών. Τα σταφύλια της είναι γενικά μεγάλα, πυκνά έως μέτρια πυκνά, με ρόγες χωρίς κουκούτσι και σάρκα ανθεκτική, γλυκιά και γευστική.
Οι σταφίδες προέρχονται από την αφυδάτωση των σταφυλιών, μια διαδικασία που πραγματοποιείται σε ανοιχτό περιβάλλον κάτω από τον ήλιο.

Οφέλη: Οι σταφίδες βοηθούν αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της αναιμίας, της δυσκοιλιότητας, της οξέωσης και στην ανάκτηση βάρους.

Έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες, καθώς παρέχουν υψηλή συγκέντρωση σε αντιοξειδωτικά, όπως οι κατεχίνες, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση της καρδιαγγειακής υγείας, στη μείωση του κινδύνου του καρκίνου και στην απώλεια βάρους.

Οι φυτικές ίνες που περιέχουν δρουν κατά της δυσκοιλιότητας, των αιμορροΐδων και της χοληστερόλης. Περιέχουν, ακόμη, ουσίες που καταπολεμούν τα υπεύθυνα για την τερηδόνα και την ουλίτιδα βακτήρια του στόματος, καταστέλλοντας ταυτόχρονα την ανάπτυξη και την προσκόλληση μικροβίων στα δόντια και τα ούλα, ενώ εμποδίζουν και τη δημιουργία οδοντικής πλάκας.

Είναι ένα δημητριακό αλλιώτικο απ’ τα άλλα, με εξαιρετική θρεπτική αξία κι αυξημένη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη (κατά 14%), συγκριτικά με τα υπόλοιπα δημητριακά.

Οφέλη: Το φαγόπυρο περιέχει ρουτίνη, ένα φυτοθρεπτικό συστατικό με σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που βελτιώνει την καρδιακή υγεία, μειώνοντας τη χοληστερόλη και τα επίπεδα αρτηριακής πίεσης, καθώς και όλα τα απαραίτητα αμινοξέα, πολλές βιταμίνες -κυρίως του συμπλέγματος Β που συνήθως συναντώνται στα ζωικά τρόφιμα-, ενώ είναι πλούσιο και σε λιποδιαλυτές βιταμίνες όπως η Ε και η Κ.

Πώς το χρησιμοποιούμε:

• Σε μορφή αλευριού, για να φτιάξουμε ψωμί, πίτες, μπισκότα, βάφλες, τηγανίτες κλπ.
• Σε μορφή νιφάδων, για να το προσθέσουμε στο γιαούρτι ή τις σαλάτες μας, ενώ τους ωμούς καρπούς του φαγόπυρου μπορούμε να τους μαγειρέψουμε όπως το ρύζι.