ΒΟΤΑΝΑ & ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΒΟΤΑΝΩΝ

Η φύση, όμως, έχει προνοήσει ακόμα και για αυτή την κατάσταση, καθώς μας προσφέρει απλόχερα κάποια προϊόντα τα οποία όταν συνδυασθούν μεταξύ τους μπορούν να βοηθήσουν σε σημαντικό βαθμό στην αντιμετώπιση καταστάσεων, όπως τα υψηλά επίπεδα των σακχάρων στο αίμα.

Τα προϊόντα αυτά δεν είναι άλλα από τα βότανα. Εμείς δημιουργήσαμε ένα μείγμα βοτάνων το οποίο αποτελεί μια εξαιρετική εναλλακτική λύση για τη ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα.

Συστατικά: Ξύλο κανέλας, ταραξάκο, ματζουράνα, βασιλικός, φασκόμηλο.

Εμείς δημιουργήσαμε ένα μείγμα  βοτάνων το οποίο έχει σαν σκοπό την ουσιαστική και οριστική επίλυση του προβλήματος.

Πρόκειται για ένα μείγμα βοτάνων, το οποίο βοηθά  στη σταθεροποίηση της συχνότητας των κενώσεων, μειώνοντας ταυτόχρονα τους πόνους από τα πρηξίματα και προκαλώντας μιαν ευχάριστη αίσθηση ανακούφισης, στην ευρύτερη περιοχή της κοιλιακής χώρας. Η συγκεκριμένη πάθηση απαιτεί τη κατανάλωση 1-2 φλιτζανιών από το μείγμα αυτών των βοτάνων ημερησίως, ώστε  να μπορέσει να ενεργοποιηθεί ο οργανισμός και να προκληθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα.

*Δεν περιέχει καμία χημική ουσία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο χρειάζεται διαρκής χρήση των βοτάνων, ώστε να έχουμε ορατά αποτελέσματα.

Συστατικά: Λιναρόσπορος, ταραξάκο, βασιλικός, μάραθος, μελισσόχορτο, φασκόμηλο.

Σας παρουσιάζουμε ένα μείγμα κρητικών βοτάνων το οποίο βοηθά  στη τόνωση και ενδυνάμωση του οργανισμού μας, από τις καθημερινές συνθήκες που τον εξασθενούν. Πρόκειται για ένα ιδανικό ρόφημα, κατάλληλο για κάθε στιγμή της μέρας, που προσφέρει ευεξία και βοηθά τον οργανισμό μας να διατηρήσει την υγεία του.

Πρόκειται για μια συνταγή που αποτελείται από 5 πανίσχυρα, αρωματικά και γευστικά βότανα της κρητικής γης,  γεμάτα πλούσιες ιδιότητες που έχει πέντε σημαντικά πλεονεκτήματα:

1) Συμπεριλαμβάνει τις ιδιότητες πέντε θεραπευτικών βοτάνων.

2) Αναδίδει έναν υπέροχο συνδυασμό φυσικών αρωμάτων που σε ταξιδεύει στη φύση.

3) Ο συνδυασμός των πέντε αυτών μοναδικών βοτάνων προσφέρει μιαν απίστευτα ευχάριστη γεύση, που σε κάνει να απολαμβάνεις την κατανάλωσή τους.

4) Αποτελεί ένα ολοκληρωμένο αφέψημα που μπορεί να καταναλωθεί όλες τις ώρες της μέρας, αντικαθιστώντας τον καφέ, καθώς μπορεί να καταναλωθεί και σε κρύο απόσταγμα.

5) Συνδυάζει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

*Δεν περιέχει καμία χημική ουσία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο χρειάζεται διαρκής χρήση των βοτάνων, ώστε να έχουμε ορατά αποτελέσματα.

Συστατικά: Δίκταμος, φασκόμηλο, μαλοτήρα, χαμομήλι, μέντα.

Εμείς δημιουργήσαμε μιαν ολοκληρωμένη  συνταγή βοτάνων με ουσίες και ιχνοστοιχεία, η χρήση των οποίων μας βοηθά να θωρακίσουμε τον οργανισμό μας ενάντια στις επιθέσεις των ενοχλητικών συμπτωμάτων της ίωσης ή και να τον απαλλάξουμε από αυτά.

Συστατικά: Δίκταμος, φασκόμηλο, μέντα, λουίζα, μαντζουράνα

Για τον σκοπό αυτό, λοιπόν, δημιουργήσαμε ένα μείγμα βοτάνων που έχει σαν αποτέλεσμα να χαλαρώνει το σώμα, να ‘’τονώνει το νου’’ και να καθαρίζει τη σκέψη, διώχνοντας έτσι τα σημάδια της υπερέντασης, του άγχους και της θλίψης, προσφέροντας μ’ αυτόν τον τρόπο μιαν ευχάριστη ανακούφιση σε σώμα και πνεύμα.

*Δεν περιέχει καμία χημική ουσία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο χρειάζεται διαρκής χρήση των βοτάνων, ώστε να έχουμε ορατά αποτελέσματα.

Συστατικά: Βαλεριάνα, πασιφλώρα, λεβάντα, χαμομήλι, ταραξάκο.

Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι διάσημοι συγγραφείς, όπως ο Νίκος Καζαντζάκης στο έργο του “Καπετάν Μιχάλης”, αναφέρονται στο άρωμά της.

Ένα άλλο ξεχωριστό χαρακτηριστικό της είναι οι πολλαπλές χρήσεις της.

Έτσι, μπορεί να την συναντήσουμε ως καλλωπιστικό φυτό σε κάθε μπαλκόνι, καθώς όταν ανθίζει αποκτά μιαν υπέροχη όψη και χρώμα.

Χρησιμοποιείται, ακόμη, στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική, ως φυσικό βελτιωτικό, λόγω του έντονου αρώματος και της γλυκιάς γεύσης της, καθώς και στην ιατρική για τις ιδιαίτερες θεραπευτικές ιδιότητές της.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Οι πολύτιμες δράσεις  του φυτού αντλούνται, κυρίως, από τα φύλλα του, καθώς αποτελούν τα κύρια θεραπευτικά στοιχεία του.

Η εισπνοή λίγων μόνο σταγόνων αιθέριου ελαίου αρμπαρόριζας είναι αρκετή για την τόνωση του νευρικού συστήματος, την εξισορρόπηση των καρδιακών παλμών, τη μείωση των επιπέδων του στρες και την ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Το αφέψημα αρμπαρόριζας θεωρείται ότι έχει χαλαρωτικές ιδιότητες και ότι βοηθά στην ανακούφιση από τη ναυτία και τις ημικρανίες.

Βοηθά, ακόμη, ως ηρεμιστικό την καταπολέμηση του στρες, ανακουφίζει από τους πόνους της αρθρίτιδας, δρα ενάντια στη ναυτία και μειώνει τη χοληστερόλη.

Τα αιθέρια έλαια της αρμπαρόριζας χρησιμοποιούνται στην αρωματοποιία, την αρωματοθεραπεία και σαν εντομοαπωθητικά.

Στην Ελλάδα υπάρχουν 7 αυτοφυή είδη, κυρίως σε ορεινές περιοχές της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Ηπείρου. Τα φύλλα του είναι στενά, βαθυπράσινα, και λογχοειδή και συλλέγεται όταν το φυτό είναι ανθισμένο, από τον Ιούλιο μέχρι και το Σεπτέμβριο. Τα φύλλα του δίνουν ένα έντονο άρωμα αλλά είναι πικρά στη γεύση. Για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες χρησιμοποιούνται οι ανθοφόροι μίσχοι, τα φύλλα και η ρίζα.

Χρήσεις: Η αψιθιά έχει χρησιμοποιηθεί κατά το παρελθόν στη φαρμακολογία βοτάνων για τις αιμοστακτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιελμινθικές, αντιπυρετικές, αντισηπτικές και διουρητικές ιδιότητές της, καθώς και για την παρασκευή του αλκοολούχου ποτού αψέντι αλλά και του βερμούτ.

Ιδιότητες:
Δρα ως, νευροτονωτικό, εμμηναγωγό και διεγερτικό. Καταπολεμά την ανορεξία και βοηθάει τον υπογάστριο κολικό και την πέψη καθώς είναι ένα από τα καλύτερα τονωτικά του στομάχου. Δρα επίσης εναντίον της δυσπεψίας, της γαστραλγίας και των ανεπαρκειών του ήπατος. Έχει αποχρεμπτικές και αντισπασμωδικές ιδιότητες, αντισηπτική, διουρητική και ελαφρά αντιπυρετική δράση. Χρησιμοποιείται για τον σακχαρώδη διαβήτη και επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος. Βοηθάει στο αδυνάτισμα, αλλά πρέπει να αποφεύγεται από άτομα που έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση. Η χρήση της σε μεγάλες δόσεις και για παρατεταμένο χρονικό διάστημα δεν ενδείκνυται.

Πρόκειται για ένα φυτό οι σημαντικές ιδιότητες του οποίου βρίσκονται στις ρίζες του, οι οποίες αν και δεν διαθέτουν την πιο ευχάριστη μυρωδιά, είναι γεμάτες από “ευχάριστες” ιδιότητες. Καλλιεργείται σε κάθε είδος εδάφους και σε οποιεσδήποτε κλιματικές συνθήκες. Είναι ένα εγγενές φυτό που φτάνει μέχρι τα 60 εκατοστά ύψος και παράγει μικρά τσαμπιά λουλουδιών, πολύ αρωματικά και με γλυκό άρωμα, σε χρώμα λευκό, ροζ ή μοβ.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Οι ρίζες της βαλεριάνας χρησιμοποιούνται για να μετριάζουν το άγχος, τις υστερικές καταστάσεις, την υπερδιέγερση, την υποχονδρία, τους πονοκεφάλους και τις ημικρανίες. Αρκετές γυναίκες, όμως, χρησιμοποιούν τη βαλεριάνα για να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση, κυρίως τις εξάψεις.

Χρησιμοποιείται ακόμη για την αντιμετώπιση ορισμένων επώδυνων καταστάσεων, όπως η έμμηνος ρύση, οι κράμπες, ο πυρετός και το στομαχικό έλκος.

Η χρήση της είναι πιθανόν να προκαλέσει ανεπιθύμητες καταστάσεις. Ο πονοκέφαλος, η ανησυχία, οι στομαχικές διαταραχές, η υπνηλία και η κόπωση μετά το ξύπνημα είναι οι πιο συνηθισμένες απ’ αυτές. Εάν οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα εμμένει ή επιδεινώνεται, επικοινωνήστε με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας. Καλό είναι, ακόμη, να μην λαμβάνεται το βότανο σε ισχυρές δόσεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα.

καθώς από πολλούς βοτανολόγους θεωρείται ο βασιλιάς των βοτάνων.

Τα φύλλα του είναι ωοειδή και μυτερά, τα άνθη του μικρά λευκά ή λευκορόδινα και φτάνει τα 30-130 εκατοστά ύψος. Έχει αντικριστά, ανοιχτοπράσινα και μεταξένια φύλλα μήκους 3-11 εκατοστών. Υπάρχουν περίπου 160 εμπορικά είδη βασιλικού, με κυριότερη ποικιλία τον ονομαζόμενο “γλυκό βασιλικό”, που χρησιμοποιείται στην περιοχή της Μεσογείου τόσο ως καρύκευμα όσο και ως αφέψημα.

Χρήσεις: Τις περισσότερες φορές, ο βασιλικός προστίθεται στο φαγητό την τελευταία στιγμή, καθώς το μαγείρεμα, καταστρέφει τάχιστα τη γεύση του. Χρησιμοποιείται, κυρίως, για το δροσερό άρωμα και τη γεύση που δίνει στα φαγητά (ειδικά σε σάλτσες, σαλάτες, ζωμούς λαχανικών, όσπρια και πίτες). Συχνά χρησιμοποιείται σε δροσερή μορφή για τον στολισμό των πιάτων.

Η εμβάπτιση των φύλλων του στο νερό για αρκετή ώρα έχει σαν αποτέλεσμα να μη μουχλιάζει το νερό αυτό. Γι’ αυτό και ο βασιλικός χρησιμοποιείται από την Εκκλησία για τον αγιασμό του νερού.

Ιδιότητες: Ο βασιλικός ως αφέψημα βοηθά στην πέψη, στη νεύρωση του στομάχου, στις ημικρανίες και τους πονοκεφάλους, ενώ βελτιώνει τη μνήμη. Καταπραΰνει τους σπασμούς της κοιλιάς, ενισχύει την κυκλοφορία του αίματος και είναι διουρητικός. Τα φύλλα του φυτού, όταν φαγωθούν τρυφερά, βοηθούν στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. Είναι γνωστό αντισηπτικό. Το εκχύλισμα του βασιλικού χρησιμεύει σε περιπτώσεις στοματίτιδας και επιχείλιου έρπητα, ενώ συνιστάται σε περιπτώσεις ναυτίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ακόμη η κατανάλωση των φύλλων του βασιλικού βοηθά στην αύξηση του μητρικού γάλακτος κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Θεραπευτικες ιδιοτητες: Το μέρος του φυτού που παρέχει σημαντικά οφέλη στην υγεία είναι οι σπόροι.

Το γαϊδουράγκαθο είναι ένα βότανο που χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια για την ενίσχυση της υγείας του ήπατος, των νεφρών και της χοληδόχου κύστης.

Περιέχει μια ουσία που λέγεται σιλυμαρίνη. Η σιλυμαρίνη, είναι ένα φλαβονοειδές με σημαντικές αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιϊκές ιδιότητες.

Περιγραφή: Επίσης, συνιστάται για την επούλωση των πληγών, τον καθαρισμό του αίματος, την αποτοξίνωση, την αύξηση του γάλακτος στις γυναίκες που θηλάζουν και την αντιμετώπιση της μελαγχολίας.

Είναι γνωστό, ακόμη, ως αντίδοτο σε περιπτώσεις δηλητηρίασης από μανιτάρια. Πολλά Ευρωπαϊκά Κέντρα Ελέγχου Δηλητηριάσεων χρησιμοποιούν το απόσταγμά του γι’ αυτόν τον σκοπό.

Στην αρχαία Ελλάδα η δάφνη θεωρούνταν  ιερό δέντρο, που ήταν αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα. Αρχικά οι Έλληνες και στη συνέχεια οι Ρωμαίοι, συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων.

Από τη δάφνη που αποτελεί ένα από τα πιο αρωματικά φυτά της ελληνικής κουζίνας, χρησιμοποιούμε τα φύλλα της, που έχουν βαθύ πράσινο χρώμα και ιδιαίτερο άρωμα. Χρησιμοποιούνται, κυρίως, για να δώσουν άρωμα στα φαγητά και πρέπει να αφαιρούνται αμέσως μετά το μαγείρεμα.

Χρήσεις: Τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται ως άρτυμα στη μαγειρική (νοστιμίζουν φαγητά όπως τα όσπρια) και στις συσκευασίες ξηρών καρπών, όπως τα σύκα και οι σταφίδες. Το αιθέριο έλαιο που διαθέτουν τα φύλλα και οι καρποί της δάφνης (δαφνέλαιο) χρησιμοποιείται για την παρασκευή εντομοκτόνων και παρασιτοκτόνων.

Ιδιότητες: Η δάφνη έχει στυπτικές, αντιδιαρροϊκές και  διουρητικές ιδιότητες. Το αφέψημα ή το έγχυμα των φύλλων του φυτού χρησιμοποιούνται σαν πεπτικό τονωτικό, καταπολεμούν τον μετεωρισμό, τη δυσπεψία, τους κολικούς των εντέρων και τη διάρροια, ενώ αποτελεί και άριστο διουρητικό.

άνθη, σ’ όλη σχεδόν την Ευρώπη και τις εύκρατες περιοχές της Αμερικής. Είναι αρκετά ανθεκτικό στην έλλειψη νερού γι’ αυτό και το συναντάμε συχνά σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές. Τα φύλλα του είναι δερματώδη, μικρά και μοιάζουν με πευκοβελόνες. Τα άνθη του είναι μωβ ή και λευκά κι έχουν ένα ευχάριστο άρωμα. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους αλλά πιο εύκολα με μοσχεύματα.

Χρήσεις: Οι τρυφεροί βλαστοί και τα φύλλα του δενδρολίβανου χρησιμοποιούνται για να αρωματίσουν πολλά φαγητά (κρεατικά, όσπρια κλπ.) καθώς τους προσθέτουν ιδιαίτερη γεύση κι άρωμα. Στην Κρήτη το δενδρολίβανο αποτελεί βασικό συστατικό για την παρασκευή ενός παραδοσιακού φαγητού, των χοχλιών (σαλιγκάρια) στο τηγάνι που ονομάζονται και “μπουμπουριστοί”.  Στη ζαχαροπλαστική χρησιμοποιείται κυρίως στα γλυκά του κουταλιού.

Ιδιότητες: Το δενδρολίβανο χρησιμοποιείται και σαν αφέψημα εξαιτίας των πολλαπλών ιδιοτήτων που διαθέτει. Είναι βότανο θερμαντικό, που διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος προς τον εγκέφαλο και βελτιώνει τη συγκέντρωση και τη μνήμη. Βοηθά στην αντιμετώπιση των νευρικών πονοκεφάλων, της ημικρανίας, της υπερκόπωσης και της αδυναμίας.  Ενισχύει την ανάπτυξη της τριχοφυΐας, ανεβάζει τη διάθεση,  καταπολεμά τον βήχα και το άσθμα, ενώ με τη μορφή σκόνης χρησιμοποιείται για την επούλωση των πληγών.

Ο βλαστός του φυτού είναι τετραγωνικός, πολύκλαδος κι έχει φύλλα ωοειδή με στρογγυλεμένη ή ελαφρώς καρδιόσχημη βάση, ακέραια, δικτυωτής νεύρωσης, στην οποία οφείλεται και η βελούδινη υφή του φύλλου. Οι αδενώδεις τρίχες αποτελούν τις βασικές πηγές παραγωγής του αιθέριου ελαίου του φυτού. Ευδοκιμεί σε ασβεστούχα πετρώματα, σε θραύσματα και σχισμές βράχων, συνήθως σε σκιώδη μέρη και σε υψόμετρο από 300 μέχρι 1500 μέτρα.

Η συλλογή του  φυτού γίνεται κάτω από δύσκολες συνθήκες, και για τον λόγο αυτό, ονομάστηκε «έρωντας», καθώς όποιος επιθυμεί να το συλλέξει θα πρέπει να διαθέτει το πάθος που απαιτεί ο έρωτας, ώστε ν’ αποφασίσει να διακινδυνέψει ακόμα και τη ζωή του, για τη συγκομιδή του βοτάνου.

Το όνομά του προέρχεται από τις λέξεις Δίκτη (βουνό της Κρήτης) και θάμνος: ο θάμνος της Δίκτης.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Στην Κρήτη συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τον δίκταμο σαν ρόφημα για την ανακούφιση των στομαχικών πόνων και των νευρικών διεγέρσεων. Έχει και χωνευτικές ιδιότητες.Θεωρείται σπασμολυτικό και διουρητικό βότανο που ανακουφίζει τους πόνους των νεφρών. Χρησιμοποιείται, ακόμη, για την αντιμετώπιση των παθήσεων του ήπατος αλλά και ως εμμηναγωγό. Αναφέρεται, επίσης, ότι το αφέψημα του δίκταμου βοηθά στους πόνους των ρευματισμών.

Χρησιμοποιείται και για εξωτερική χρήση ως βάμμα, συνήθως αραιωμένο, καθώς και ως κατάπλασμα ή επίθεμα για να αντιμετωπιστούν οι πονοκέφαλοι, οι πόνοι του στομαχιού και οι παθήσεις του συκωτιού. Ακόμη, για την αντιμετώπιση φλεγμονών του δέρματος, μωλώπων, εξελκώσεων και ως αντισηπτικό. Το κατάπλασμα από πολτό χρησιμοποιείται με αξιοσημείωτα αποτελέσματα για τις εκχυμώσεις και τη δυσοσμία του στόματος.

Θεωρείται, ακόμη, ότι είναι αποτελεσματικό στις παθήσεις των νεφρών, των εντέρων, τις δηλητηριάσεις κ.ά, κάτι που επιβεβαιώνεται και από σύγχρονους μελετητές.

περιβαλλοντικές συνθήκες και να επανέρχεται κάθε χρόνο, γεγονός που τον καθιστά  το πιο ανθεκτικό βότανο. Είναι ριζωματώδες, πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος 30 με 100 εκατοστά.

Έχει ζωντανό, όμορφο, πλούσιο φύλλωμα σε πράσινο χρώμα και έντονη γεύση. Αυτό, όμως, που τον χαρακτηρίζει είναι το υπέροχο, μοναδικό και πιπεράτο του άρωμα. Τα φύλλα του είναι ωοειδή, με μήκος 5 με 9 εκατοστά και 1,5 με 3 εκατοστά πλάτος. Τα άνθη του είναι μικρά ρόδινα ή μωβ ανοιχτό. Βγαίνουν πολλά μαζί στις κορυφές των βλαστών. Ο δυόσμος αυτοφύεται σε υγρά κυρίως λιβάδια. Συλλέγεται όλο τον χρόνο, οι κυριότερες, όμως,  ποσότητες μαζεύονται τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.

Χρήσεις: Χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική  ως αρωματικό συμπλήρωμα. Τα φρέσκα φύλλα του καταναλώνονται και ωμά, για την αποφυγή της κακοσμίας του στόματος (μασάμε 2-3 φύλλα δροσερά για 1-2 λεπτά χωρίς να τα καταπιούμε). Ο δροσερός ή και ο αποξηραμένος δυόσμος προστίθεται σε διάφορα φαγητά για να τους δώσει το έντονο και δροσερό άρωμά του ( γεμιστά, μπιφτέκια, σάλτσα ζυμαρικών κλπ.).

Σαν αφέψημα χρησιμοποιείται σαν ενισχυτικό της γεύσης άλλων, ζεστών ή κρύων ροφημάτων, ενώ εμπεριέχεται ως βασικό συστατικό και σε πολλά δημοφιλή ποτά (λικέρ ή κοκτέιλ).

Ιδιότητες: Ο δυόσμος έχει πολλές ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Βοηθά σημαντικά στις χολολιθιάσεις, είναι αντισπασμωδικός, ηρεμιστικός και χωνευτικός. Επίσης, δρα κατά της αϋπνίας και του λόξιγκα. Λόγω των συστατικών του χρησιμοποιείται με την μορφή γαργάρας για την θεραπεία των πληγών του στόματος, της ουλίτιδας, της φαρυγγίτιδας και της αμυγδαλίτιδας καθώς και για την εξουδετέρωση της κακοσμίας του στόματος.

Έχει μικρά οβάλ φύλλα. Τα άνθη του είναι κιτρινωπά ή κοκκινωπά κι ανθίζουν από τον Αύγουστο μέχρι τον Νοέμβρη. Υπάρχουν πάνω από 700 διαφορετικά είδη ευκαλύπτου αλλά µόνο τα  500 από αυτά δίνουν κάποιον τύπο αιθέριου ελαίου.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Το αιθέριο έλαιο του ευκάλυπτου αιώνες τώρα χρησιμοποιείται  για εντριβές στο στέρνο και για τη βελτίωση της αναπνοής σε περιπτώσεις κρυολογήματος ή ιγμορίτιδας. Είναι, επίσης, εξαιρετικό αντιπυρετικό, αντιβιοτικό, αντισηπτικό των αναπνευστικών οδών και βαλσαμικό βότανο.

Η ικανότητά του να απελευθερώνει την αναπνοή και να ρίχνει τον πυρετό καθιστούν τον ευκάλυπτο απαραίτητο βότανο για τον χειμώνα.
Έχει αντιβακτηριακή δράση σε κοψίματα και εκδορές.
Είναι αντισηπτικό των πνευμόνων. Τροποποιεί τις βρογχικές εκκρίσεις σε περιπτώσεις φυματιώσεως των πνευμόνων με άφθονες εκκρίσεις και απελευθερώνει το φλέμα, διευκολύνοντας τον βήχα.
Η εισπνοή ατμών διαλύματος που περιέχει εκχύλισμα ευκαλύπτου, βοηθά την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση της βακτηριακής βρογχίτιδας.
Ενδείκνυται σε περιπτώσεις ιγμορίτιδας και φαρυγγίτιδας, ενώ έχει αποδειχθεί ότι μετριάζει τις κρίσεις του άσθματος.

Έρευνες δείχνουν ότι το έλαιο του ευκαλύπτου βοηθά στη χαλάρωση των μυών, ανακουφίζοντας από τους πόνους.

πολλοί το μπερδεύουν με άλλα αρωματικά φυτά, όπως τη ρίγανη και το θυμάρι. Έτσι συχνά αντικαθιστά ένα από τα μπαχαρικά αυτά ή χρησιμοποιείται για να δώσει πιο έντονο άρωμα στο φαγητό.

Το θρούμπι είναι ένα αυτοφυές φυτό (φρύγανο) που συναντάται σ’ όλη την Ελλάδα. Ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Ο κορμός του είναι ξυλώδης, με 2-4 άνθη ροδόχροα ή υπόλευκα και σπόρους μικρούς, αυγοειδείς σε χρώμα καστανό ανοιχτό, με ευχάριστη οσμή. Φτάνει σε ύψος τα 30-50 εκατοστά. Προτιμά τα ηλιόλουστα, βραχώδη κι ασβεστώδη εδάφη. Έχει σκληρά φύλλα με μαύρες βούλες, ροζ ή άσπρα άνθη και καστανούς σπόρους που μυρίζουν ευχάριστα.

Χρήσεις: Χρησιμοποιείται απ’ τα αρχαία χρόνια σαν μπαχαρικό αλλά και σαν αφέψημα λόγω των ιδιοτήτων του. Σαν μπαχαρικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο κρέας, τα λαχανικά, τα τυριά, τα αλλαντικά και τις σαλάτες. Οι παλαιοί Κρητικοί χρησιμοποιούσαν το αφέψημα από θρούμπι για να καταπολεμήσουν τις φθειριάσεις των ζώων τους. Συνήθιζαν ακόμη να σκεπάζουν με φύλλα από θρούμπι το τυρί που έβαζαν στην άλμη για να το αρωματίσουν.

Ιδιότητες: Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, το θρούμπι είναι γνωστό, κυρίως, για τα ευεργετικά αποτελέσματα που έχει στο πεπτικό σύστημα. Λειτουργεί ως χωνευτικό, διεγείρει την όρεξη, τονώνει τον οργανισμό, βοηθά στη θεραπεία της διάρροιας, των σπασμών του εντέρου, των πόνων από κολικούς, της γαστρικής ατονίας, της νευρικής δυσπεψίας, της ναυτίας και της ξινίλας

Επειδή, όμως είναι ένα φυτό με εξαιρετικό και ιδιαίτερο άρωμα, γεύση και ιδιότητες καλλιεργείται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η κυρία ποικιλία που χρησιμοποιούμε ονομάζεται “αγριοθύμαρο” και είναι ευρέως γνωστή σ’ όλο το κόσμο με κυριότερη περιοχή χρήσης, τη Μεσόγειο. Το ύψος του φτάνει μέχρι και τα 30 εκατοστά, έχει όρθιους και εξαιρετικά ανθεκτικούς βλαστούς, ενώ τα φύλλα του, όταν ξεραθούν, αποκτούν καφεπράσινο χρώμα.

Η γεύση τους είναι πολύ δυνατή κι ελαφρώς καυστική και πλούσια. Συλλέγεται κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.

Χρήσεις: Το αποξηραμένο θυμάρι χρησιμοποιείται ως μπαχαρικό για να δώσει άρωμα σε κρέατα, ψάρια, πίτες, ζυμαρικά, σούπες, διάφορες σάλτσες (π.χ. ντομάτας) και τυριά (κυρίως κρεμώδη). Πολλοί τοποθετούν ολόκληρα τα κλωνάρια του σε μπουκάλια με λάδι ή ελιές για να αποκτήσουν επιπλέον άρωμα και γεύση.

Ακόμη καταναλώνεται ευρέως και ως αφέψημα, καθώς διαθέτει έντονο φυσικό άρωμα και πολλαπλές θεραπευτικές ουσίες.

Ιδιότητες: To κύριο συστατικό του αιθέριου ελαίου του θυμαριού σε ποσοστό 20-54% είναι η θυμόλη ή, αλλιώς, καμφορά του θυμαριού. Η θυμόλη έχει αντισηπτική δράση και αποτελεί το βασικό υλικό πολλών εμπορικών σκευασμάτων για την πλύση του στόματος. Γαργάρες και στοματικές πλύσεις με θυμάρι βοηθούν στην καλή στοματική υγιεινή και δρουν κατά της ουλίτιδας και της κακοσμίας του στόματος.

Ακόμη, καταπραΰνει τις φλεγμονές της αναπνευστικής οδού και το άσθμα. Ως σιρόπι ηρεμεί από τον επίμονο βήχα (λειτουργεί ως αποχρεμπτικό), ενώ καταπολεμά τη βρογχίτιδα, τη φαρυγγίτιδα και την αμυγδαλίτιδα.

Ανακουφίζει από τα συμπτώματα της γρίπης. Ένα ζεστό ρόφημα θυμαριού δρα κι ως αντιπυρετικό.

Η λατινική ονομασία του είναι Calendula officinalis και προέρχεται από τη λατινική λέξη «calens», η οποία σημαίνει «η πρώτη μέρα κάθε μήνα», καθώς οι Ρωμαίοι ισχυρίζονταν ότι τότε ανθίζει.

Η Καλέντουλα είναι ετήσιο φυτό που καλλιεργείται συχνά στους κήπους για τα απλά ή διπλά άνθη της, που έχουν χρώμα κίτρινο ή ζωηρό πορτοκαλί.

Η ιστορία της πάει πολλούς αιώνες πίσω. Στον αρχαίο ελληνικό, ρωμαϊκό, αραβικό και ινδικό πολιτισμό τη χρησιμοποιούσαν συχνά ως θεραπευτικό βότανο, αλλά και ως συστατικό σε φαγητά και πολλά καλλυντικά.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Η καλέντουλα περιέχει ένα σύνολο ευεργετικών συστατικών, στα οποία οφείλονται οι πολλές της θεραπευτικές δράσεις. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται οι σαπωνίνες, τα καροτενοειδή, οι στερόλες και τα φλαβονοειδή. Από την αρχαιότητα έχει χρησιμοποιηθεί ως αντισηπτικό, ως αντιφλεγμονώδες καθώς και ως κρέμα για τη φροντίδα του δέρματος και των μαλλιών.

Ενδείκνυται για περιπτώσεις τραυματισμών των μυών και των τενόντων και όπου υπάρχει έντονη φλεγμονή.

Ενισχύει, ακόμη, το ανοσοποιητικό σύστημα, ενεργεί αντισπασμωδικά κι ευνοεί την έκκριση χολής.

καθώς την σταθεροποιούν, προστατεύοντάς την από την οξείδωση, με συνέπεια να αυξάνουν τα ενδοκυτταρικά της επίπεδα. Επιπλέον, τα φλαβονοειδή παρουσιάζουν σταθεροποιητική δράση έναντι του κολλαγόνου. Το κολλαγόνο είναι η πρωτεΐνη του σώματος που είναι υπεύθυνη για την ακεραιότητα των τενόντων, των χόνδρων και των συνδέσμων.

Χρήσεις: Ο κράταιγος είναι ένα εξαιρετικά πολύτιμο φαρμακευτικό βότανο. Χρησιμοποιείται κυρίως για διαταραχές της καρδιάς και του κυκλοφορικού και ιδιαίτερα για τη στηθάγχη.

Θεωρείται ως η «τροφή της καρδιάς», που βελτιώνει τη ροή του αίματος στους καρδιακούς μυς και επαναφέρει στο κανονικό τους καρδιακούς παλμούς.

Ιδιότητες:
Είναι ένα εξαιρετικό καρδιοτονωτικό. Μειώνει τη χοληστερίνη και βοηθά στην αντιμετώπιση των αρρυθμιών, της ταχυκαρδίας, της υπέρτασης και της υπότασης
Δρα κατά των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, είναι αντιπυρετικός, νευροτονωτικός, σπασμολυτικός, καταπραϋντικός και αποτελεσματικός για την καταπολέμηση της αϋπνίας που οφείλεται σε νευρική υπερένταση.  Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για όλες τις αντιδράσεις στρες, για τη συναισθηματική ένταση και την ανησυχία, βοηθάει στη βελτίωση της διάθεσης σε περίπτωση κατάθλιψης και καταπραΰνει τους νευρικούς πόνους.

αρωματική ρητίνη, το λάβδανο, η οποία συλλέγεται με ειδικές δερμάτινες λωρίδες. Με αυτές κτυπούν τα φυτά και η ρητίνη κολλάει πάνω τους από τις οποίες και εξάγεται.
Ο Η αλαδανιά, έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιοδήποτε φυτό στην Ευρώπη.

Χρήσεις: Το λάβδανο χρησιμοποιείται ευρέως για τις θεραπευτικές του ιδιότητες αλλά για την πολύτιμη καλλυντική του δράση.

Ιδιότητες: Ανακουφίζει σε προβλήματα του στομάχου, του εντέρου και δρα κατά της παχυσαρκίας. Είναι σπασμολυτικό, καταπραϋντικό, στυπτικό, ελαττώνει τα συμπτώματα της βρογχίτιδας, δρα κατά της αϋπνίας και είναι αναλγητικό. Η Αλαδανιά είναι βότανο με ισχυρή και άμεση δράση σε περιπτώσεις διάρροιας & γαστρεντερίτιδας και έχει πολύ ισχυρή αντιική δράση.

θερμοκρασίες και την ξηρασία, ενώ παρουσιάζει και σχετική ανθεκτικότητα στο κρύο του χειμώνα.

Χρήσεις: Τα φύλλα του λεμονοθύμαρου μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε φρέσκα ή αποξηραμένα, σε σαλάτες, σε ψητά και σε διάφορές συνταγές μαγειρικής, όχι μόνο για την υπέροχη γεύση που δίνει στο φαγητό αλλά και για τις πλούσιες ευεργετικές του ιδιότητες και τα οφέλη που προσφέρει στην υγεία του ανθρώπου.

Ιδιότητες: Το λεμονοθύμαρο είναι τονωτικό, δυναμωτικό, χωνευτικό και γενικότερα βοηθάει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και είναι αντιοξειδωτικό. Βοηθάει στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και συμβάλλει στην ανακούφιση από το άγχος. Τα φύλλα του αποτελούν εξαιρετική πηγή ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου, μαγγανίου, καλίου, σεληνίου βιταμίνη Α, βιταμίνη Κ και βιταμίνη Β-6.

Προέρχεται από τη Λατινική Αμερική απ’ όπου τον 17ο αιώνα μεταφέρθηκε στην Ευρώπη από Ισπανούς εξερευνητές.

Η λουΐζα είναι ένα φαρμακευτικό και αρωματικό φυτό με πολλές χρήσεις τόσο στο μαγείρεμα όσο και τον καλλωπισμό. Τα φύλλα της είναι λογχοειδή, τα λουλούδια της ποικίλουν σε χρώματα κι είναι μικρά, με χαρακτηριστικό έντονο άρωμα που θυμίζει λεμόνι.

Η ανθοφορία της πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών που αποτελεί την κατάλληλη εποχή και για τη συλλογή της. Το φυτό αγαπά τον ήλιο αλλά είναι ανθεκτικό και σε χαμηλότερες θερμοκρασίες.

Η ανάπτυξή της απαιτεί ουδέτερα και ελαφρώς όξινα εδάφη, πλούσια σε οργανική ύλη. Κατάλληλη εποχή φυτέματος θεωρείται η άνοιξη και συγκεκριμένα ο μήνας Μάρτιος.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Η λουΐζα είναι ένα θεραπευτικό βότανο με έντονη γεύση λεμονιού που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της οξείας ή χρόνιας φλεγμονής της ανώτερης αναπνευστικής οδού. Τα δραστικά συστατικά της βοηθούν στη μείωση του βήχα και του φλέματος κι ανακουφίζουν από τα συμπτώματα της αλλεργίας.

Η χρήση εισπνοών βοηθά στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος και της γρίπης. Επιπλέον, έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες και πιστεύεται ότι το βότανο βοηθά  στην αντιμετώπιση της νευρικότητας και της αϋπνίας.

Στην παραδοσιακή ιατρική, η Λουΐζα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των φλεγμονών του δέρματος, των αιμορροΐδων, των τραυμάτων και της υψηλής αρτηριακής πίεσης (υπέρταση). Μεταξύ άλλων, το τσάι από Λουΐζα έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στην καταπολέμηση των πονοκεφάλων, του πονόδοντου, του πονόλαιμου, της κόπωσης, του άγχους, της αναιμίας καθώς και των παθήσεων του ουροποιητικού συστήματος (εξαλείφει τις πέτρες στα νεφρά και είναι ιδανικό για τον προστάτη). Βοηθά, ακόμη, στη ρύθμιση του έμμηνου κύκλου και στον θηλασμό.

Το όνομα μαλοτήρα, σύμφωνα με μιαν εκδοχή προήλθε από τη λέξη μαλλωτός = μαλλιαρός, εξαιτίας των χνουδωτών φύλλων της. Ευδοκιμεί στα βουνά της Κρήτης -κυρίως στα Λευκά και Λασιθιωτικα Όρη- σε ύψος 1300-2000 μέτρων. Το ύψος του φυτού φτάνει μέχρι και τα 50 εκατοστά. Διαθέτει ισχυρό, τετράγωνο, όρθιο κι απλό βλαστό, που καλύπτεται από πυκνό και λευκό χνούδι. Τα φύλλα της μαλοτήρας είναι λευκοπράσινα, μικρά και χνουδωτά, ενώ το καλοκαίρι σχηματίζει στάχια με κίτρινα άνθη.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Εκτός από το ότι είναι ένα εξαιρετικά γευστικό και αρωματικό  αφέψημα, χρησιμοποιείται  για την πρόληψη και την θεραπεία  πολλών ασθενειών. Στο αιθέριο έλαιο τη μαλοτήρας έχουν εντοπισθεί 34 ουσίες με φαρμακευτικές ιδιότητες, κυρίως αντιμικροβιακές. Δρα ως αντιφλεγμονώδες, βακτηριοστατικό, αντιοξειδωτικό, αντιμικροβιακό, ευστόμαχο, εφιδρωτικό, τονωτικό, αντιερεθιστικό, αντιαναιμικό, θερμαντικό, διουρητικό και αποτοξινωτικό βότανο.

Ενδείκνυται για την αντιμετώπιση των κρυολογημάτων και των παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος. Αν προσθέσουμε στο αφέψημα της μαλοτήρας ξυλαράκια κανέλλας και μέλι, έχουμε ένα άριστο μαλακτικό και αντισηπτικό για τον βήχα. Πιστεύεται, τέλος, ότι δρά ευεργετικά και στα αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς.

Έχει σταχτοπράσινο χρώμα, ενώ τα άνθη του που είναι μικρά και ασπρορόδινα, σχηματίζονται στις κορυφές των βλαστών το καλοκαίρι έως και τις αρχές του φθινοπώρου.

Είναι φυτό ανθεκτικό στο κρύο και πολλαπλασιάζεται με σπόρους που φυτεύονται την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Τα φύλλα του είναι λεία, πεταλοειδή, ωοειδή προς επιμήκη (0,5-1,5 cm). Η υφή τους είναι εξαιρετικά λεία λόγω της παρουσίας πολυάριθμων τριχών.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Εκτός από την εκτεταμένη χρήση της στη μαγειρική, η ματζουράνα αποτελεί ένα από τα κυριότερα φαρμακευτικά φυτά της σύγχρονης εποχής. Είναι ένα πολύ ισχυρό, μικροβιοκτόνο βότανο, χάρη στις πτητικές ουσίες που περιέχει (κυρίως καρβακρόλη και θυμόλη). Οι πτητικές και στυπτικές ουσίες του φυτού βοηθούν και επιταχύνουν την πέψη, καθώς διεγείρουν την έκκριση των στομαχικών υγρών, ενώ καταπολεμούν τον λόξυγκα και την ξινίλα του στομάχου.

Θεωρείται, ακόμη, καλό φάρμακο για το κρυολόγημα καθώς προκαλεί έντονη εφίδρωση. Είναι διουρητικό βότανο που βοηθά τον οργανισμό να αποβάλει τις τοξίνες. Η μαντζουράνα, εξάλλου, είναι διαδεδομένη, καθώς καταπολεμά το άγχος, την κατάθλιψη, την αϋπνία και τον πονοκέφαλο. Αυτό συμβαίνει, επειδή οι φυσικές ουσίες που περιέχει, επηρεάζουν τη λειτουργία του νευρικού συστήματος.

ωφέλιμες ιδιότητες όλων των βοτάνων που περιέχει, δημιουργώντας ένα ισχυρό απόσταγμα, με πολλαπλές ιδιότητες , το οποίο ενδείκνυται για όλες τις ώρες τις ημέρας και παρέχει μια εξαιρετική λύση για την αντικατάσταση του καφέ η οποιουδήποτε άλλου ροφήματος.

Τα βότανα που περιέχονται συντελούν στη σωστή λειτουργία της στοματικής κοιλότητας, του λεπτού και του παχέος εντέρου, των μυών, ακόμη και του δέρματος. Έχει αντιοξειδωτικές και καταπραϋντικές ιδιότητες, ενώ είναι πλούσιο σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

οικογένεια της μέντας κι αναδίδει ένα πολύ όμορφο, απαλό και δροσερό άρωμα λεμονιού.

Πρόκειται για ένα πολυετές φυτό, με ύψος θάμνου, του οποίου η καταγωγή μοιράζεται ανάμεσα στη νότια Ευρώπη, τη βόρεια Αφρική και την κεντρική Ασία. Σήμερα, είναι διαδεδομένο σ’ όλον τον κόσμο και ευδοκιμεί σ’ ορεινές περιοχές.

Θεραπευτικές ιδιότητες. Το μελισσόχορτο χρησιμοποιείται στην ιατρική, εξαιτίας των ωφέλιμων συστατικών του. Τα αιθέρια έλαια του βοτάνου συμβάλλουν στη θεραπεία γαστρεντερολογικών, νευρολογικών κι ηπατολογικών προβλημάτων.

Η αγχολυτική και καταπραϋντική του δράση τονώνει την πνευματική απόδοση. Επειδή το μελλισόχορτο καθαρίζει το μυαλό, αυξάνει την αντίληψη κι ενισχύει τη μνήμη, έχει αναδειχθεί σε σημαντικό βοήθημα για ασθενείς με Αλτσχάιμερ.

Παράλληλα, τονώνει την καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα, προκαλώντας διαστολή των αγγείων, με αποτέλεσμα να μειώνεται η πίεση του αίματος.

Η μέντα προσδίδει μια αναζωογονητική φρεσκάδα στους γευστικούς κάλυκες και στις αναπνευστικές οδούς. Αυτή η μοναδική ιδιότητά της οφείλεται στην παρουσία της μενθόλης, ενός αιθέριου ελαίου που βρίσκεται τόσο στα φρέσκα φύλλα της μέντας  όσο και στον μίσχο της.

Το ύψος του φυτού φτάνει τα 10-120 εκατοστά. Λόγω της τάσης του φυτού να εξαπλώνεται ανεξέλεγκτα, ορισμένοι θεωρούν τη μέντα επεμβατικό φυτό.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Οι κυριότερες δραστικές ουσίες που περιέχονται στο αιθέριο έλαιο της μέντας είναι η μενθόλη (αλκοόλη), η μενθόνη (κετόνη) και οι τανίνες. Τα φύλλα της μέντας περιέχουν ακόμη βιταμίνες Α και C, νιασίνη (βιταμίνη Β3), μαγνήσιο και σίδηρο. Το αιθέριο έλαιο της μέντας είναι αρωματικό, δροσιστικό, αντισηπτικό, αναλγητικό, νευροτονωτικό και αντιρρευματικό. Ακόμη εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων και μικροοργανισμών, βοηθά στην πέψη, ανακουφίζει τον πονοκέφαλο, καταπολεμά το άγχος και την ένταση και απομακρύνει τις αρνητικές σκέψεις.
Το αιθέριο έλαιο της μέντας χρησιμοποιείται και για γαργάρες σε περίπτωση αμυγδαλίτιδας, ουλίτιδας ή φλεγμονής του ρινοφάρυγγα, ενώ το τσάι του φυτού προτείνεται για την καταπολέμηση της δυσπεψίας και της διάρροιας. Ακόμη δρα και ως σπασμολυτικό για να “στρώσει” το στομάχι μετά από έναν εμετό ή για να καταπραΰνει τις φλεγμονές του εντέρου. Καταπραΰνει, επίσης, τον βήχα, την καταρροή και το κοινό κρυολόγημα, ενώ φημολογείται πως βοηθά και στην εύρυθμη λειτουργία του ήπατος.

παράγουν ορισμένες ποικιλίες του φυτού, ο οποίος είναι νόστιμος και θρεπτικός.

Η Πασιφλόρα είναι αναρριχητική πόα, πολυετής και ξυλώδης. Διαθέτει μεγάλα φύλλα, πλατιά κι αρωματικά, που χωρίζονται σε 3 ή 6 λοβούς, ενώ ο βλαστός της είναι λεπτός.  Η οικογένεια Passifloraceae περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη φυτών. Στην Ελλάδα βρίσκουμε τα βασικά είδη Passiflora caerulea, Passiflora incarnata και Passiflora quadrangularis, με άνθη λευκού και μοβ χρώματος.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Είναι ευρέως γνωστή για τις  θεραπευτικές ιδιότητες που έχει, ειδικά για περιπτώσεις ψυχολογικής δυσλειτουργίας, όπως είναι οι αϋπνίες, το άγχος, το στρες, η επιληψία κ.λπ. Οι θεραπευτικές αυτές ιδιότητες του φυτού οφείλονται στο ότι περιέχει μιαν ουσία που ονομάζεται πασιφλορίνη (από την οποία έχει πάρει και το όνομά του). Η ουσία αυτή βοηθά σημαντικά την καρδιά, επαναφέροντάς την στα κανονικά επίπεδα λειτουργίας της, καθώς έχει ηρεμιστικά αποτελέσματα σε καταστάσεις καρδιαγγειακής νεύρωσης που προκύπτουν από το στρές και το άγχος και προκαλούν αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Η πασιφλόρα είναι, επίσης, αποτελεσματική στη θεραπεία διαταραχών ελλειμματικής προσοχής και  υπερκινητικότητας (ADHD). Στα συστατικά της στοιχεία περιλαμβάνεται, ακόμη κι ένα αμινοξύ, που ονομάζεται GABA (νευροδιαβιβαστής), το οποίο έχει καθοριστικό ρόλο στην ρύθμιση της δραστηριότητας του εγκεφάλου.

Επομένως  ορίγανον σημαίνει λαμπερό βουνό.  Στην Ελλάδα ευδοκιμεί στα  άνυδρα και ξερά βουνά της χώρας, λόγω της αντοχής της στην έλλειψη νερού. Φτάνει σε ύψος τα 20-80 εκατοστά, ενώ τα φύλλα της είναι αντίθετα και έχουν μήκος 1-4 εκατοστά. Τα άνθη της ρίγανης έχουν χρώμα άσπρο-μωβ και ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι και τον Αύγουστο,  ανάλογα την περιοχή. Από τη ρίγανη χρησιμοποιούμε το φύλλωμά της, που αποτελεί το πιο διαδεδομένο κι αρωματικό μπαχαρικό, καθώς διαθέτει ξεχωριστό άρωμα και γεύση που το καθιστούν πρώτο στις προτιμήσεις των καταναλωτών.

Οι ουσίες που δίνουν στη ρίγανη τη μοναδική κι ευχάριστη μυρωδιά της είναι η θυμόλη, το πινένιο, το λιμονένιο, η καρβακρόλη, το οκιμένιο και το καρυοφυλλένιο.

Χρήσεις: Η ρίγανη αποτελεί βασικό συστατικό τόσο της μεσογειακής όσο και της ελληνικής κουζίνας, καθώς χρησιμοποιείται ως καρύκευμα ιδιαίτερα στη χωριάτικη σαλάτα. Την χρησιμοποιούμε, όμως, ως αρωματικό και σ’ άλλες κατηγορίες τροφών (κρεατικά, ψαρικά, όσπρια και λαχανικά).

Ιδιότητες: Είναι αντιδιαρροϊκή, αντιφλεγμονώδης, βακτηριοκτόνα. Υπό μορφή αφεψημάτων χρησιμοποιείται για την ατονία των εντέρων, ως αποχρεμπτικό για τον βήχα, βοηθά στην υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση. Το αιθέριο έλαιο της ρίγανης (οριγανέλαιο) χρησιμοποιείται για τον πονόδοντο.

Στη χώρα μας, το συναντάμε παντού, σε βουνά και σε λιβάδια κι είναι γνωστό σε όλους και ως “ραδίκι του βουνού”, αφού καταναλώνεται σε αρκετές περιπτώσεις και σε φρέσκια μορφή.
Είναι ένα πολυετές, ποώδες, χειμερινό φυτό, χωρίς στέλεχος και με ύψος από 20-25 εκ. Η ρίζα του είναι βαθιά. Μέσα στις ρίζες και το στέλεχος υπάρχει ένα γαλακτώδες υγρό. Ευδοκιμεί από το φθινόπωρο μέχρι και την Άνοιξη, ενώ πολλαπλασιάζεται από τα ριζώματά του, καθώς και με σπόρους. Έχει κίτρινα άνθη που ανοίγουν το πρωί, κλείνουν το βράδυ και τα φύλλα του είναι οδοντωτά.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Το ταραξάκο χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν πολύ λόγω των θεραπευτικών του ιδιοτήτων. Όμως και πρόσφατες έρευνες, που έγιναν από το Πανεπιστήμιο  του Windsor στον Καναδά, θεωρούν το ταραξάκο (πικραλίδα)  100 φορές αποτελεσματικότερο από τη χημειοθεραπεία. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το συγκεκριμένο βότανο έχει καλύτερα αποτελέσματα, επειδή η χημειοθεραπεία καταστρέφει μαζί με τα καρκινικά και τα υγιή κύτταρα, ενώ η πικραλίδα μόνο τα καρκινικά.

Πέραν τούτου, βοηθά στο να διεγείρεται η ροή της χολής, που βοηθά στην πέψη των λιπών. Με τον τρόπο αυτό, αποφεύγεται η δημιουργία χολόλιθων. Έχει, επίσης, διουρητική δράση, βοηθώντας έτσι, στην αντιμετώπιση της υπέρτασης αλλά και του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου. Είναι αντιοξειδωτικό και βοηθά στην πρόληψη της κυτταρικής φθοράς, η οποία ευθύνεται για τη δημιουργία καρκίνων και άλλων εκφυλιστικών παθήσεων.

Χρήσεις: Από το φυτό χρησιμοποιούνται τα φύλλα, τα άνθη, οι καρποί και η φλούδα, αλλά τα άνθη και τα φύλλα είναι αυτά τα οποία χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς σκοπούς.

Ιδιότητες: Είναι φυσικό καταπραϋντικό, αντιμετωπίζει τα πεπτικά προβλήματα, έχει αντιφλεγμονώδης δράση, μειώνει τα συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης, έχει αντικαρκινικές ιδιότητες και βελτιώνει την υγεία της καρδιάς. Επίσης ηρεμεί τα νεύρα και κατεβάζει την υψηλή πίεση του αίματος. Δρα ως διουρητικό και αποχρεμπτικό και αυξάνει την εφίδρωση.

Αποτελεί ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα της αναλογίας γεωγραφικής θέσης και ποιότητας φυτού, καθώς επηρεάζεται υπερβολικά από τη γεωγραφική θέση στην οποία καλλιεργείται.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Αυξάνει την τεστοστερόνη και γι’ αυτό χρησιμοποιείται συχνά από αθλητές που αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για στεροειδή.

Είναι, όμως, περισσότερο διαδεδομένο για τη βοηθητική του δράση σε περιπτώσεις σεξουαλικής δυσλειτουργίας. Βοηθά σημαντικά στη διαδικασία αύξησης της λίμπιντο, χάρη στις στεροειδείς σαπωνίνες που περιέχει,  οι οποίες φαίνεται πως επιδρούν και στα δύο φύλα χωρίς να προκαλούν παρενέργειες.

Μετά από συστηματική χρήση του βοτάνου για διάστημα 2-3 μηνών, αυξάνονται αισθητά τα επίπεδα ορμονών και αποκαθίσταται η σεξουαλική διάθεση.

Το φυτό έλαβε την ονομασία του από τα συμπτώματα φαγούρας, κνησμού και κοκκινίλας που προκαλούνται κατά την επαφή με αυτό.
Στην Ελλάδα ευδοκιμεί ιδιαίτερα λόγω του κλίματος και της χλωρίδας της.

Η τσουκνίδα είναι πολυετής πόα, με όρθιο, απλό, δυνατό στέλεχος και ύψος που φτάνει τα 50-120 εκατοστά. Έχει σκούρο πράσινο χρώμα κι αδρές τρίχες, που σε μια ποικιλία είναι αραιές και σχεδόν λείες, ενώ σε μιαν άλλη μαλακές και χνουδωτές.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα βότανα εξαιτίας των συστατικών και των ιδιοτήτων που διαθέτει. Είναι φυτό πλούσιο σε βιταμίνες Α, Β, C και E καθώς και σε μέταλλα όπως σίδηρος, ασβέστιο, μαγνήσιο και ψευδάργυρος.
Η τσουκνίδα είναι ένα από τα πολυτιμότερα φυτά για την θεραπεία των παθήσεων του προστάτη. Έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και εμποδίζει την ανάπτυξη των ελευθέρων ριζών.
Έχει σπασμολυτικές ιδιότητες σε περιπτώσεις ρευματισμών και ισχιαλγίας, ενώ δρα θεραπευτικά σε περιπτώσεις παραλύσεων.
Λειτουργεί αιμοστατικά σε καταστάσεις αιμορραγίας, αιμοπτύσεων, μητρορραγίας, αιματουρίας, αιμοφιλίας και ρινορραγίας.

Θεωρείται φυτό διουρητικό και χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση διαρροιών και εντερίτιδων.
Η περιεκτικότητά της σε σεκρετίνη, διεγείρει το πάγκρεας και την παραγωγή ινσουλίνης βοηθώντας στη διατήρηση της ευγλυκαιμίας στους διαβητικούς.

Το φασκόμηλο είναι ένα πολυετές, θαμνώδες φυτό που συναντάται σ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας, κυρίως όμως, σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους κι άγονα εδάφη. Τα φύλλα του είναι επιμήκη και παχιά, χρώματος λευκοπράσινου. Τα άνθη του σχηματίζουν σπονδύλους, είναι χρώματος μωβ κι ανθίζουν από τον Μάιο ως τον Ιούνιο. Πολλοί το εξομοιώνουν με το τσάι του βουνού, κάτι που αποτελεί θεμελιώδες σφάλμα, καθώς τόσο οι ιδιότητες όσο και το άρωμα κι η γεύση τους διαφέρουν.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν την  φράση: “Δεν μπορώ να φανταστώ πως μπορεί να αρρωστήσει άνθρωπος που έχει φυτεμένο φασκόμηλο στην αυλή του”, κάτι που αποδεικνύει τα σημαντικά θεραπευτικά χαρακτηριστικά του βοτάνου. Το φασκόμηλο έχει ισχυρή αρωματική οσμή και καλλιεργείται για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Χρησιμοποιείται ως αφέψημα, ως μπαχαρικό και ως βότανο.

Το μάσημα των φύλλων του φασκόμηλου βοηθά στον καθαρισμό των δοντιών, ενώ σαν αφέψημα χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της ουλίτιδας και των δερματικών παθήσεων.

Το αιθέριο έλαιο του φασκόμηλου χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από τον πονόδοντο, ενώ είναι ιδανικό για τη θεραπεία των τραυμάτων, της φαρυγγίτιδας και της ουλίτιδας. Μειώνει τα εντερικά αέρια, είναι διουρητικό, αιμοστατικό και χρησιμοποιείται ως τοπικό αναισθητικό του δέρματος. Οι ιδιότητες του φασκόμηλου το καθιστούν αντιβιοτικό, αντιμυκητιακό, αντισπασμωδικό και κατάλληλο για τον έλεγχο της υπογλυκαιμικής δράσης.  Διεγείρει, ακόμη, το νευρικό σύστημα, αυξάνει τη μνήμη και ενεργοποιεί την κυκλοφορία του αίματος. Σε μορφή κομπρέσας ξεκουράζει τους μύες και  ανακουφίζει από  τις κράμπες.

Το φλισκούνι ανήκει στην οικογένεια της μέντας. Έχει, όμως, το πλεονέκτημα ότι δεν περιέχει μεντόλη, που αποτελεί τη μοναδική αρνητική ουσία που περιέχεται στα φυτά της οικογένειας της μέντας.

Είναι ένα φυτό πολυετές κι αυτοφυές που φθάνει σε ύψος μέχρι 60 cm, με όρθιους βλαστούς. Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο. Τα φύλλα της χρησιμεύουν στη φαρμακοποιία, ενώ τα άνθη της στην αρωματοποιία. Και τα δύο μέρη, όμως, τα χρησιμοποιούμε σαν αρωματικό τόσο στη μαγειρική όσο και στη ζαχαροπλαστική.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Στην Κρήτη από τα παλιά χρόνια μέχρι και σήμερα το φλισκούνι αποτελεί ιατρικό βότανο. Οι παλιοί κρητικοί το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο για τα προβλήματα του στομαχιού (εντερικά, διάρροιες πρηξίματα).

Παρόλο που ο Ιπποκράτης είχε κάποιες αντιρρήσεις για τις καταπραϋντικές ιδιότητες του φλισκουνιού όλοι συμφωνούσαν (Γαληνός, Διοσκουρίδης, Κινέζοι, Μεσογειακοί λαοί) ότι βοηθά στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος, του βήχα, της δυσμηνόρροιας, των ιλίγγων, της αϋπνίας, και του πονόλαιμου.

Στη σύγχρονη ιατρική θεωρείται πως βοηθά σαν καταπραϋντικό, την βαρυστομαχιά, τις νευρικές διαταραχές και τη γαστρίτιδα.

Ενδείκνυται για τον καθαρισμό των πνευμόνων των καπνιστών. Διεγείρει, ακόμη το νευρικό σύστημα και την καρδιά, ενώ βοηθά και στην καταπολέμηση του άσθματος. Συμβάλλει στη βελτίωση της πέψης κι ανακουφίζει από τον πονοκέφαλο και τη ναυτία.
Το φλισκούνι είναι καλό να μην λαμβάνεται σε ισχυρές δόσεις και για μεγάλες χρονικές περιόδους.

Ταπεινό σε εμφάνιση, αλλά με πολύ σημαντικές ιδιότητες, θεωρείται από τα πιο ωφέλιμα φαρμακευτικά φυτά. Η δράση του, εξάλλου, είναι γνωστή από την αρχαιότητα, καθώς οι αρχαίοι Έλληνες απολάμβαναν τις πολύτιμες και καταπραϋντικές του ιδιότητες, είτε πίνοντάς το ως ρόφημα, είτε χρησιμοποιώντας το για εντριβές και κομπρέσες. Και σήμερα, όμως, οι σύγχρονες έρευνες επιβεβαιώνουν τη χρησιμότητα του χαμομηλιού ως φαρμάκου σε ένα ευρύ φάσμα παθήσεων.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Το χαμομήλι παρέχει σημαντικά οφέλη στον ανθρώπινο οργανισμό και βοηθά στην καταπολέμηση διαφόρων παθήσεων. Το χρώμα του οφείλεται στη χαμαζουλίνη, έναν υδρογονάνθρακα με αντιφλεγμονώδη δράση που ανακουφίζει από τον πόνο. Η χαμαζουλίνη και η δισαβολόλη είναι, άλλωστε, υπεύθυνες και για τη δράση του χαμομηλέλαιου στο δέρμα και στο βλεννογόνο. Η δισαβολόλη επουλώνει τις πληγές κι έχει αντιφλεγμονώδεις και αντιμολυσματικές ιδιότητες, χρήσιμες για το στομάχι. Σε συνδυασμό με τη χαμαζουλίνη αποτελούν ένα ισχυρό αντιβακτηριδιακό. Παρά το γεγονός ότι το χαμομήλι χρησιμοποιείται ευρέως, οι ερευνητές εξακολουθούν να ανακαλύπτουν νέα στοιχεία για τις δραστικές ουσίες που περιέχει. Το χαμομήλι έχει αντιβακτηριδιακές και αντιφλεγμονώδεις δράσεις, είναι χαλαρωτικό και καταπραϋντικό.